Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
torağay — is. zool. Əsasən səhralarda və çəmənliklərdə yaşayan sərçəkimilər dəstəsindən oxuyan quş. Qəhqəhə başladı qızılgöz kəklik; Torağay oxudu qalxa qalxa dik. H. K. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
torabelçə — (Qazax) torağay … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
toracalqa — (Borçalı, Tovuz) torağay … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
vıyıt — (Ağdaş) torağay. – Qar yağanda vıyıtdar kəndə doluşullar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qaraboğaz — 1. sif. dan. Son dərəcə mütəəssib. 2. is. zool. Torağay cinsindən döşündə iri qara xal olan bir quş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qarıçqay — is. zool. köhn. Sərçədən azca böyük boz rəngli tarla quşu; torağay. Xuyu məlaikə, özü pərinaz; Cilvəsi qarıçqay, cıqqası şahbaz. M. P. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
